Ze leven van de vangst van vissen en dieren.
De jongens leren al vroeg hoe ze moeten jagen en de meisjes hoe ze moeten koken en manden moeten vlechten.
Het voedsel dat ze hebben word gebruikt om zelf te eten en ook voor de verkoop.

In de amazone zwemmen meer dan 2000 verschillende soorten vissen, waaronder ongeveer 500 verschillende soorten meervallen.
Een van de grootste vissen is de Pirarucu.
Deze vis kan wel 3 meter lang worden en kan tot 200 kg wegen.
De gedroogde schubben van deze vis worden ook wel gebruikt voor raamdecoratie en als vijl.

Er worden verschillende manieren voor het vangen van vissen gehanteerd.
Een methode is het vangen van de vissen met netten of fuiken.
Een andere manier is het met vergiftigde lianen op het water slaan of door het sap te gebruiken van een giftige plant, de “Barbasco”.
Dit gebeurt natuurlijk in een afgesloten stuk water.
Door het gif kunnen de vissen niet meer ademen en zwemmen ze verdoofd naar boven zodat ze vrij makkelijk uit het water gehaald kunnen worden.
Het milde vergif van de barbasco brengt geen permanente schade aan de vis die niet gevangen worden.
Daarnaast is dit sap niet giftig voor zoogdieren

De meest spectaculaire manier is toch wel het harpoeneren van de vis.
Vooral kinderen gebruiken deze methode vaak.
De vis wordt geharpoeneerd op het moment dat ze even naar boven komt om te ademen.
Deze methode vergt natuurlijk veel geduld.

Vervuiling

De Enawene Nawe in het Braziliaanse Amazonegebied hebben verteld wanhopig te zijn nadat hun jaarlijkse visvangst ritueel vrijwel geen enkele vis op leverde.

Dit is het vierde jaar op rij dat de indianen te maken hebben met dramatisch gedaalde vissen in hun rivieren, en het tweede jaar dat het ritueel niet op het ritueel niet kon worden voltrokken.
De vangst van dit jaar is volgens berichten nog minder dan in 2009 toen de indianen te maken kregen met een rampzalig te kort aan voedsel
Het komt door de vervuiling in de rivieren van de indianen.

 

Tekst door Poppy

bronnen: Survivalinternational